آناریون
 |
|
|---|---|
| آناریون | |
| گاندوریان | |
| زندگی‌نامه | |
| زادروز | ۳۲۱۹ د.د. |
| سلطنت | ۱۲۰ سال تواما با ايزيلدور |
| مرگ | ۳۴۴۰ د.د. |
| سن | ۲۲۱ سال |
| حزب | یاوران‌الف |
| زبان مورد علاقه | كوئنیایی |
| اطلاعات شخصی | |
| جنسیت | مرد |
| والدین | الندیل |
| خواهر و برادر | ایسیلدور |
| فرزندان | منلدیل و سه فرزند دیگر |
آناریون <ref>آناریون به معنی "پسر خورشید" می‌باشد.</ref> (به زبان انگلیسی: Anárion ) دومین پادشاه گاندور از میان کسانی که از خط پادشاهی نزول کرده بودند، بود. آناریون در سال ۳۲۱۹ دوران دوم در نومه‌نور متولد شد. او پسر الندیل و همچنین برادر کوچکتر ایزیلدور بود. آناریون چهار فرزند داشت، سه دختر و چهارمین فرزند پسری به نام منلدیل که آخرین انسانی بود که در سال ۳۳۱۸ در نومه‌نور متولد شد.
آناریون و خانواده‌اش از یاورانِالف بودند کسانی که تلاش‌های سائورون را برای به فساد کشیدن نومه‌نوریان رد کردند. سائورون، آر-فارازون را متقاعد کرد که علیه والار به جنگ رود تا نامیرا شدن را بدست آورد در حالی که این دروغی بیش نبود. وقتی که ناوگان آر-فارازون در سال ۳۳۱۹ به قصد سرزمین‌های نامیرا حرکت کردند، یاورانِالف در نومه‌نور ماندند. ناوگان از بین رفت و نومه‌نور زیر آبهای دریا غرق شد ولی یاورانِالف نیز کشتی‌های خود را آماده کرده بودند و آماده‌ی فرار به سرزمین میانه بودند.
سفر به شرق
آناریون دو کشتی برای خود داشت، ایزیلدور سه و الندیل نیز چهار کشتی برای خود داشتند. کشتی‌های الندیل در شمال سرزمین میانه و کشتی‌های آناریون و ایزیلدور به جنوب سرزمین میانه در خلیج بلفالاس رسیدند. در سال ۳۳۲۰ قلمروی شمالی آرنور و قلمروی جنوبی گاندور پایه‌گذاری شدند. الندیل پادشاه بزرگ آرنور و گاندور بود که در آرنور زندگی می‌کرد در حالی که ایزیلدور و آناریون تواما بر گاندور فرمانروایی می‌کردند.
پایتخت گاندور اوزگیلیات در آندوین بود. ایزیلدور و آناریون هر کدام تختی در سرسرای بزرگ داشتند. آناریون قلعه نظامی میناس آنور را در سرزمین آنورین در غرب آندوین ساخت. او پلانتیری به نام سنگ-آنور را در آنجا نگهداری می‌کرد.
تازش سائورون به گاندور
بدون اطلاع ایزیلدور و آناریون، سائورون به موردور بازگشت. در سال ۳۴۲۹، سائورون به گاندور حمله کرد و قلعه نظامی ایزیلدور، میناس ایتیل، را غصب کرد. ایزیلدور به آرنور در شمال رفت تا با الندیل رایزنی‌کند. آناریون برای دفاع از گاندور در آنجا ماند. او اوزگیلیات را نگهداشت و سپاه سائورون را برای مدتی به موردور عقب راند، ولی او می‌ترسید زیرا قدرت رویارویی با حمله‌ای دیگر را نداشت.
الندیل آخرین اتحاد را با گیل‌گالاد منعقد کرد. آنها در سال ۳۴۳۴ به جنوب رفتند و به نیروهای آناریون پیوستند و علیه سائورون جنگ آخرین اتحاد را شروع کردند. آخرین اتحاد سائورون را در نبرد داگورلد شکست دادند و وارد موردور شدند. آنها سائورون را به مدت هفت سال در برج باراد-دور محاصره کردند. سائورون توسط آتش و چیزهای دیگری که از برج پرتاب می‌شد به ارتش محاصره کننده حمله می‌کرد.
کشته‌شدن آناریون
در سال ۳۴۴۰، آناریون توسط سنگی که از برج تاریک پرتاب شده بود کشته شد و کلاه‌خودش خرد شد. محاصره باراد-دور در سال بعد یعنی ۳۴۴۱ وقتی که سائورون پایین آمد و با گیل‌گالاد و الندیل جنگید، به پایان رسید. الندیل و گیل‌گالاد هر دو کشته شدند ولی سائورون نیز توسط ایزیلدور از بین رفت و حلقه یگانه را ایزیلدور صاحب شد که باعث شد روح سائورون همچنان زنده بماند.
ایزیلدور قصد داشت که پادشاه بزرگ آرنور و گاندور شود و به قلمروی شمالی آرنور برود و در آنجا زندگی کند در حالی که منلدیل مستقیما بر گاندور حکومت می‌کرد. ولی ایزیلدور توسط اورک‌ها در گلادن فیلدس در سال ۲ دوران سوم کشته شد. تنها پسر ایزیلدور که زنده مانده بود والاندیل بود که همچنان کودک بود و هنگامی که به سن قانونی رسید چوگان پادشاهی آرنور را بدست گرفت ولی پادشاه بزرگ دو قلمرو نشد.
ملندیل پادشاهی گاندور را به وارثان خود سپرد و از آن به بعد گاندور تحت حکمرانی وارثان آناریون بود تا وقتی که سلسله شاهان در ۲۰۵۰ با پادشاهی اِرنور منقطع شد تا اینکه در در انتهای دوران سوم آراگورن که مستقیما از تبار ایزیلدور و غیر مستقیم به آناریون متصل بود پادشاهی را دوباره بنیان‌گذاری کرد.
پانویس
<references/>
| سلف: الندیل |
شاه گاندور از ۳۳۲۰ تا ۳۴۴۰ د.د. |
جانشین: ایسیلدور |
| |||||
