آروهلگ اول
این مقاله در مورد هشتمین پادشاه آرتاداین می باشد. برای دیدن دوازدهمین پادشاه ، آروهلگ دوم را نگاه کنید. |
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد |
|
---|---|
آروهلگ اول | |
آرنوریان | |
زندگینامه | |
دیگر نامها و القاب | پادشاه آرتاداین |
زادروز | ۱۳۰۹ د.س |
سلطنت | ۱۳۵۶ د.س - ۱۴۰۹ د.س |
مرگ | ۱۴۰۹ د.س |
سن | ۱۰۰ سال |
اطلاعات شخصی | |
جنسیت | مرد |
والدین | آرگهلب اول |
فرزندان | آرافور |
آروهلگ اول (به زبان انگلیسی: Arveleg I ) هشتمین پادشاه آرتاداین بود.
تاریخچه
در زمان دوران حیات او، پدر آروهلگ، آرگهلب پسر مالوگیل، تنها پادشاه آرنور بود که هنوز میراث ایسیلدور را در اختیار داشت. همچنین، وی حکومت بر رودآئور و کاردولان را نیز مدعی شده بود. مردم رودآئور در مقابل ادعای او مقاومت کردند زیرا فرمانده مردان تپه به صورت مخفیانه با دشمن آرگهلب، پادشاه جادوپیشه آنگمار پیمان اتحاد بسته بود. بنابراین آروهلگ در دوران جنگ رشد پیدا کرد. ارتش آنگمار و رودآئور تپههای ودر را محاصره کردند و آرگهلب را به قتل رساندند. به هر حال آروهلگ در سال ۱۳۵۶ د.س هشتمین پادشاه آرتاداین گشت.
آروهلگ با کمک دوناداینهای کاردولان و الفهای لیندون، توانست دشمنان را از تپههای ودر بیرون کند. آرتاداین و کاردولان حفاظ دفاعی در اطراف تپههای ودر، جاده بزرگ شرقی و هوآرول پایین احداث کردند. این سپر دفاعی به ظاهر کارآمد بود، زیرا آنگمار توجه اش را به سمت ریوندل معطوف کرده بود.
در سال ۱۴۰۹ د.س نیروهای آنگمار و رودآئور از هوآرول گذشتند و کاردولان را اشغال نموده و به ودرتاپ نزدیک گشتند. در یک نبرد خونین، آروهلگ و آخرین شاهزاده کاردولان کشته شدند. سنگ پلانتیر آمون سول میتوانست نجات یابد، اما به پایتخت آرتاداین یعنی فورنوست آورده شد.
پس از مرگ آروهلگ، آرافور پسر ۱۸ ساله اش جانشنین وی شد. هر چند این سن در نسل نومهنوریان سن کمی برای پادشاهی است، اما او فردی نترس و شجاع بود و با کمک کیردان از لیندون توانست حملات وارده به فورنوست و داونز شمالی را دفع نماید.
وجه تسمیه
آروهلگ در زبان سینداری به معنای "پادشاه قدرتمند" است. از "آران" به معنای "سلطنتی" و "بهلگ" (که بعدها "وهلگ" شد) به معنای "قدرتمند، قوی".
القاب
سلف: آرگهلب اول |
هشتمین پادشاه آرتاداین ۱۳۵۶ د.س - ۱۴۰۹ د.س |
جانشین: آراپور |
|
«Arveleg I». مشارکتکنندگانِ دانشنامهٔ تخصصی تالکینگیتوی. بایگانی شده از نسخهٔ اصلی در تاریخ ۴ دی ۱۳۸۹.